Cyklinowanie parkietu – podłogi drewnianej

Cyklinowanie  jest najczęściej stosowanym sposobem obrabiania drewnianych posadzek. Służy ono przygotowaniu powierzchni do lakierowania.

Przed rozpoczęciem prac związanych z cyklinowaniem nowej podłogi kluczowe jest sprawdzenie czy (zgodnie z zaleceniami producenta) klej całkowicie się utwardził i związał oraz czy drewno jest w „stanie równowagi wilgotnościowej” (przy standardowym mikroklimacie panującym we wnętrzu).

Czym cyklinować?

Profesjonalne firmy zajmujące się cyklinowaniem, takie jak 5parkiet, do szlifowania podłóg drewnianych wykorzystują nowoczesne maszyny, wyposażone w system bezkońcowej taśmy szlifierskiej. System ten polega na wykorzystaniu taśmy obracającej się na wałkach: szlifierskim i prowadzącym. Zastosowanie takiego systemu ma trzy podstawowe zalety:

1. Taśma nie nagrzewa się do zbyt wysokich temperatur.
2. Przedłużona zostaje żywotność taśmy.
3. W trakcie szlifowania taśma oczyszcza się sama.

Bezpyłowe cyklinowanie parkietu

Dynamiczny rozwój technologii nie omija branży parkieciarskiej. Wiąże się to z koniecznością dokonywania systematycznych inwestycji w sprzęt, jednak przynosi wiele korzyści klientom. Popularne jeszcze jakiś czas temu szlifierki wałkowe (bębnowe) odeszły w zapomnienie. Zostały one wyparte z rynku i zastąpione taśmowymi maszynami, które oferują technologię szlifowania bezpyłowego, a także znaczącą możliwość regulacji siły docisku walca i taśmy szlifującej.

Do obróbki trudnodostępnych miejsc, narożników oraz krawędzi wykorzystuje się obecnie szlifierki kątowe lub tradycyjnie wygładza się te powierzchnie ręcznie.

Inne, podstawowe narzędzia wykorzystywane przez każdego dobrego parkieciarza to:

• tuleje,
• siatki szlifierskie,
• papiery ścierne,
• samoprzylepne krążki szlifierskie.

W procesie szlifowania podłóg drewnianych stosowane są akcesoria szlifierskie wyprodukowane przy użyciu ziaren grubości od P16 do P120. Podobnie jak w przypadku tradycyjnych papierów ściernych również w tego typu ziarnach im niższa gradacja, tym grubość większa. Tak więc ziarna P16 są najgrubsze, zaś ziarna P120 to mikro ziarna o bardzo drobnej strukturze.

W trakcie prac należy pamiętać o zachowaniu właściwej kolejności stosowania materiałów ściernych. Zawsze zaczynamy od materiałów o grubym uziarnieniu, które służą do usunięcia starej powłoki lakieru. Dopiero po uzyskaniu równej powierzchni przechodzimy do mniejszej ziarnistości. Istotne jest także, aby różnica w ziarnistości kolejnych wykorzystywanych materiałów nie była zbyt duża. Zwykle po usunięciu lakieru kontynuujemy pracę przy użyciu o dwa stopnie mniejszego uziarnienia. Dzięki temu usuwamy ślady pierwszego szlifu. W przypadku wykonania zbyt dużego przeskoku w ziarnistości moglibyśmy doprowadzić do nieodwracalnych zmian w wyglądzie podłogi drewnianej, na której pozostałyby trwałe ślady szlifu.

ETAPY CYKLINOWANIA PODŁOGI DREWNIANEJ

Etap I – szlif zgrubny

Przystępując do cyklinowania należy usunąć z pomieszczenia wszelkie meble i precyzyjnie odkurzyć całą powierzchnię, niezależnie od tego czy prace wykonywane są na nowym, czy używanym parkiecie.

Następnie przygotowujemy do pracy maszynę. Ustawiamy nacisk szlifierki na najwyższy poziom i montujemy papier gruboziarnisty lub ewentualnie średnioziarnisty (np. P36).

Najważniejszy jest pierwszy szlif zgrubny, który służy wyrównaniu powierzchni parkietu i nadaniu mu specyfiki jednolitej płyty. Szlifujemy rozpoczynając w narożniku pomieszczenia i prowadzimy maszynę ukośnie względem ułożenia desek. Dzięki temu unikniemy zbyt głębokiego ścięcia drewna. Niezwykle istotne jest odpowiednie wyczucie, które bierze się oczywiście z doświadczenia. Pierwsze szlifowanie nie może być zbyt głębokie, ale nie może być też zbyt delikatne ponieważ wtedy nierówności nie zostaną zniwelowane, a jedynie podszlifowane.
Niezwykle ważne jest, aby pamiętać o właściwym przebiegu ruchu, który musi odbywać się w równomiernym tempie i przebiegać płynnie w osi do przodu, a następnie do tyłu dokładnie po tym samym śladzie.

Zmieniając kierunek pracy nie przesuwamy walca, a ostrożnie go unosimy, tak aby nie miał styku z podłożem.

Po wykonaniu pierwszego etapu szlifowania trzeba dokładnie sprawdzić powierzchnię drewna pod kątem występowania nierówności. Jeśli takowe się pojawią należy powtórzyć szlifowanie wykorzystując papier gruboziarnisty i prowadząc maszynę ukośnie (podobnie jak poprzednio), ale w odwrotnym kierunku.

Powstawanie cieni i planowanie pracy.

Cienie to miejsca, w których światło załamuje się pod innym kątem względem miejsc je otaczających. Do powstania cieni może się przyczynić brak płynności w prowadzeniu maszyny, a szczególnie jej zatrzymanie. Po zatrzymaniu maszyny fragment, który nie został przeszlifowany wyrównujemy przesuwając maszynę w przeciwnym kierunku. Aby zminimalizować występowanie cieni należy przed rozpoczęciem pracy dobrze zaplanować jej przebieg, a zwłaszcza miejsca, w których będziemy musieli zatrzymać maszynę. Ważne jest, aby wyznaczyć te punkty z dala od źródeł światła, dzięki czemu cienie będą niewidoczne.

Na zakończenie tego etapu prac zajmujemy się brzegami parkietu i innymi trudno dostępnymi miejscami takimi, jak narożniki. Do tych prac wykorzystujemy szlifierkę kątową, do której musimy dobrać papier o odpowiedniej gradacji i prawidłowo ustawić maszynę. Popełnienie błędów przy tych czynnościach może skutkować wystąpieniem rys lub pojawieniem się na końcach parkietu zacięć w kształcie półksiężyców. Co gorsza wady te mogą być niewidoczne na pierwszy rzut oka i ujawnić się dopiero po lakierowaniu.

Etap II – szlif wyrównawczy

Po wykonaniu szlifu zgrubnego przystępujemy do kolejnego etapu prac, który również zaczynamy od dokładnego odkurzenia całej powierzchni posadzki. Następnie zmieniamy ustawienia maszyny. Nacisk szlifierki ustawiamy na średni poziom i zmieniamy papier, np. na taki o ziarnistości P80.

Szlif wyrównawczy służy usunięciu śladów po szlifowaniu zgrubnym, więc wykonujemy go przeważnie pod kątem 90 stopni względem poprzednika.

Po zakończeniu tego etapu sprawdzamy stan wyrównanej powierzchni pod kątem wystąpienia rys lub dziur. Jeśli zauważymy ubytki należy je zaszpachlować. Do przygotowania szpachli wykorzystujemy zebrany pył drzewny, który powstał w trakcie wcześniejszego szlifowania. W przypadku, gdyby szczeliny nie zostały zafugowane mogłoby to grozić zbieraniem się lakieru w miejscach występowania ubytków.

Etap III – szlif wykończeniowy

Ostatni – trzeci, tzw. szlif wykończeniowy służy usunięciu drobnych niedociągnięć i przygotowaniu powierzchni do lakierowania. Do jego wykonania stosujemy drobnoziarnisty materiał ścierny. Prace na tym etapie prowadzimy zawsze zgodnie z kierunkiem ułożenia desek i odpowiednio względem źródła światła w pomieszczeniu. Optymalna sytuacja ma miejsce wtedy, gdy możemy poruszać się maszyną w kierunku zgodnym z ułożeniem włókien drewna i jednocześnie prostopadle lub równolegle względem źródła światła.

Oczywiście nie zawsze jest to możliwe. Na przykład, gdy parkiet ułożony jest w jodełkę lub kwadraty. Wówczas część wzoru szlifujemy w poprzek, a drugą część wzdłuż włókien drewna. Jest to zgodne z zasadami sztuki parkieciarskiej i zapewnia nam elegancki efekt uwypuklenia wzoru, dzięki zróżnicowanej grze świateł.

W przypadku, gdy klient zażyczy sobie, aby wzmocnić efekt szlifowania parkiet możemy dodatkowo wypolerować. Używamy do tego szlifierki lub polerki tarczowej z padem ściernym i siatki szlifującej.

Jak uzyskać dobre efekty cyklinowania?

Na koniec podsumujmy podstawowe zasady, które zapewnią uzyskanie dobrych efektów cyklinowania:

• dbamy o idealną czystość cyklinowanego parkietu,
• przed przystąpieniem do pracy sprawdzamy stan techniczny maszyny i pamiętamy o jej regularnym serwisowaniu,
• pilnujemy, aby maszyna była czysta (a zwłaszcza jej kółka jezdne),
• korzystamy tylko z nowych i dobrej jakości materiałów szlifierskich, które dobieramy pod kątem specyfiki danej powierzchni, nad którą pracujemy,
• nie eksploatujemy nadmiernie papieru ściernego, którego zużycie może doprowadzić do uszkodzenia drewna,
• maszynę prowadzimy płynnie i prostym ruchem,
• stopień docisku bębna i prędkość z jaką prowadzimy maszynę dopasowujemy do ziarnistości materiału i twardości drewna.

[yuzo_related]